วันอังคารที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2559


ข้อจำกัดของตัวเองอยู่ตรงไหน?
   
           มันเริ่มสงสัยเพราะอะไรมากมาย และไม่อยากถามตัวเองว่าทำไม? คำนี้  เคยถามตัวเองมานานเป็นปีๆ ความคิดที่ไม่ยอมตก
พลึกก้อนนี้วนเวียนไปอีกนานแค่ไหน  สุดท้ายชีวิตของมนุษย์ก็แสนสั้น  ต่อให้ถามไปอีกนานมันคงไม่ได้คำตอบ เพราะไม่เริ่มทำอะไรสักอย่าง เลยต้องทำ นั้นแหละความเก่ง ก็ถ้าทำ ชีวิตจะอยู่ตรงไหน

 ไม่ได้อยากถูกมองว่าเก่ง ไม่ได้อยากถูกมองแบบไหน แค่ความเท่าเทียมกันก็พอ

ความพยายามทั้งหมดถูกมองว่า เก่ง เป็นคำตอบที่ทำให้รู้สึกว่า ถึงบอกว่า " แค่พยายาม" ก็ไม่เข้าใจสินะ ไม่ใช่เก่งหรอก แค่พยายาม มันมีอะไรในโลกนี้ที่ทำไ้ด้เพราะความเก่งอย่างเดียวงั้นเหรอ?

 แม้แต่คำว่าพรสวรรค์ ยังต้องลงมือทำเลย ยิ่งคนธรรมดา ต้องใช้คำว่าพยายามนั้นแหละ ไม่เกี่ยวกับอะไรสักอย่าง  แล้วเอาข้อจำกัดของตัวเองมาโยนใส่คนอื่น

ในโลกไหนๆก็ตาม มีแค่คนลงมือทำเท่านั้นแหละที่ได้ มันเป็นการสูญเสียอะไรสักอย่างเพื่อให้ได้มา อย่าได้ใช้คำว่าเก่ง เพื่อทำลายคุณค่าของพยายามของใครสักคนเลย

ข้อจำกัดคือสิ่งที่เอาไว้ถามตัวเองก่อนลงมือทำเพื่อประเมินความน่าจะเป็น มีอะไรในโลกที่พยายามทำแล้วไม่ได้ด้วยเหรอ มันอาจจะไม่ประสบความสำเร็จ มันอาจจะไม่สมบูรณ์ แต่เราก็ได้บางสิ่งเมื่อลงมือไม่ใช่เหรอ ข้อจำกัดมันแค่สิ่งที่ทำให้เรารู้ลิมิต แต่ไม่ใช่ข้อห้ามนี้

มีอะไรมีค่าอีก เพราะชีวิตนั้นจำกัด เพราะความตายอาจจะใกล้เราเกินไป เพราะแบบนั้น จงใช้ชีวิต และ ปัจจุบันอย่างดีเถอะ อย่าทุกข์ใจไปเลย เพราะมันมีข้อจำกัด เพราะเราไม่สมบูรณ์ มันจึงพอ ตั้งจิตอยู่กับสัมมาทิฐิ ถือว่าเพียงพอแล้ว



--------------------------------------------------------

Blog นี้ตั้งขึ้นเพราะอยากมีไดอารี่สวยๆเอาไว้คุยกับตัวเอง


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น